Begin maart 2011 zijn we in de Waal, op Hogereind 42, komen wonen. We hebben de stolpboerderij in oktober 2009 gekocht. Het plan was om het huis stukje bij beetje naar onze eigen wens in te richten om er te gaan wonen na onze actieve carrière in de hotellerie. Van 1982 tot 2011 exploiteerden wij Hotel Molenbos in de Cocksdorp. Tussen Kerst en Oud en Nieuw 2010 verkochten wij ons hotel echter onverwacht snel aan het nabijgelegen vakantiepark de Krim zodat de plannen in een stroomversnelling raakten. We hebben de stolp, naar de mogelijkheden die deze tijd biedt, vooral energie-technisch gerenoveerd; extra isolatie, zonne-energie en een Warmte Terug Wininstallatie.
Hoewel Corrie in Utrecht (1955) geboren is en Rob in Groningen(1957), zijn we van jongs af aan opgegroeid met Texel. Corrie bracht vanwege familiebezoek en vakanties veel tijd op Texel door. Haar grootvader Jan de Jager was schoolmeester op Texel, dus bracht vader Kees de Jager, astronoom en ereburger van Texel, met zijn gezin graag de vakanties op Texel door. Rob vierde vanaf zijn 6de jaar alle vakanties op Texel. Wij leerden elkaar in 1975 kennen als vakantiekrachten bij Willem Ham in restaurant Loodsmansduin in den Hoorn. Corrie studeerde destijds tuinarchitectuur in Boskoop en Rob biologie in Groningen. Aan het einde van het seizoen 1977 hadden we naar ons idee zoveel geld verdiend dat we de studies lieten voor wat het was en in een oude Simca Europa introkken. Een zwerftocht van bijna een jaar. Toen ging Willem Ham naast Loodsmanduin Hotel de Lindeboom exploiteren. Hij zocht contact met ons en vroeg of wij hem een paar jaar konden helpen als bedrijfsleiders van restaurant Loodsmanduin. Dat werd een periode van drie jaar, waarin we kennis maakten met de ins- en outs van de horeca. We woonden romantisch in een van de bunkers op het duin en maakten ons geen zorgen over de toekomst.
Nadat Willem en zijn vrouw Jeltje de exploitatie van Loodsmanduin in 1982 staakten, solliciteerden wij bij de Recreatie Stichting Texel naar de functie van beheerdersechtpaar van Hotel Café Restaurant Molenbos in de Cocksdorp. Het hotel, dat voorheen hotel Marinus heette, had drie jaar leeg gestaan en was daarna gekocht en opgeknapt door de RST. De plannen waren destijds groots. Na een korte exploitatie zou het hotel door een appartementencomplex vervangen worden met ongeveer 120 bedden. Wij openden op 28 mei 1982 de deuren van het hotel.
Door het beperkte seizoen was de tijd nog niet rijp voor een dergelijke grootschalige ontwikkeling en ging de nieuwbouw niet door. Wij namen in 1984 het hotel over van de RST. Onze exploitatie richtte zich naast de hotelgasten voor een groot gedeelte op de jaarrond exploitatie van het à la carte restaurant. Hoewel we nog jong waren hadden we op het restaurant gebied bij Willem Ham onze sporen al verdiend.
De groei van het toerisme en de verbreding van het seizoen van maart tot november, zorgden ervoor dat we ons steeds meer op de hotelfunctie gingen richtten. In 1993 besloten we het hotel daarom te vervangen door nieuwbouw en de capaciteit groeide van 30 naar 60 bedden in 1994. Door deze uitbreiding werd de keuze bepaald voor het hotel zoals wij het tot 2011 hebben geëxploiteerd en waarin de hotelgast centraal staat. De Texelse gastvrijheid, de rust, ruimte, natuur en de cultuurwaarden van het eiland als vaste basis voor de vakanties van de Texelgangers. Ons credo als hoteliers was eenvoudig, we probeerden alle wensen van de gasten onder het motto "zeg nooit nee" te realiseren. Dat uitgangspunt heeft onze hotelloopbaan tot een feest gemaakt, met veel van Texel genietende gasten. Voor ons zelf was, na dertig jaar ondernemerschap en horeca betrokkenheid, het moment aangebroken om een stapje terug te doen en tijd te creëren voor alle interesses die ons buiten het hotelbedrijf bezighouden.
Van kinds af aan zijn we allebei opgegroeid met sport. Corrie doet al aan atletiek sinds haar 13de. Het begon, samen met haar zus Els, toenmalig zwager Joop en vader Kees, met de zaterdagochtend bosloopjes van de Utrechtse AV Hermes. Al snel kwam ze terecht in het reguliere trainingscircuit van die Utrechtse vereniging, inclusief deelname aan baancompetities. Ze was actief in de redactie van het clubblad en zat op haar 17de zelfs al in het verenigingsbestuur. Rob was een ijshockeytalent, een sport die in die jaren geweldig leefde in Groningen, met duizenden toeschouwers bij elke thuiswedstrijd van GIJS. Rob haalde zelfs Jong Oranje maar een zware knieblessure maakte een einde aan zijn droom om in Canada te gaan studeren en daar een poging te wagen om ijshockey professional te worden.
Gedurende de beginjaren op Texel raakte het sporten op de achtergrond, maar toen begon het weer te kriebelen en gingen we samen lopen en fietsen. Op dit moment zijn we beiden actief bij de atletiek vereniging, de zwemvereniging en de triathlon afdeling van de Wielervereniging Texel. Met ons hotel hebben we de afgelopen jaren de mogelijkheden aangegrepen om de gezonde en ontspannende kant van de sport te promoten dor de sport te sponsoren. Het hoofdsponsorschap van de Zestig van Texel en de Triathlon Texel en de organisatie van de bedrijvenestafette zijn daarvan de kersen op de slagroom. Rob heeft zich daarnaast ook bestuurlijk ingezet. Hij was bestuurder bij de Texelse leerbedrijven, Koninklijke Horeca Nederland afd. Texel en de Texelse Vereniging voor Logiesverstrekkers. Daarnaast was hij voorzitter van de Texelse hotelvereniging en zat verstopt en talloze werkgroepjes en bemoeit zich met de politiek.
Sinds het hotel verkocht is, is de haast van de verbouwing er een beetje af zodat we tussentijds ook proberen de prachtige tuin die de vorige bewoners door de jaren heen hebben aangelegd weer in het gareel te krijgen. U zult ons vaak aantreffen in werkkleding en onder de verf. Een hobby die de plaats heeft ingenomen van het drukke hotelbestaan. We trekken er nu zelf ook regelmatig op uit om van ons mooie eiland te genieten.
U verblijft in de voormalige woning van de boerderij, wij zelf wonen in het achterste gedeelte, wat oorspronkelijk de stal was. Wij hebben uw vakantieverblijf Moleneind genoemd. Dit is een samenvoeging van de naam van het Hotel "Molenbos" en de straat waar we nu wonen: "Hogereind". Onze verhuizing naar de Waal betekende ook tevens het einde van onze betrokkenheid met Molenbos. Voor uw deur liggen nog twee originele stukken molensteen van de oorspronkelijke molen, die heeft gestaan waar het huidige hotel Molenbos nu nog steeds staat.
Een fijn verblijf op Texel!
Corrie de Jager & Rob Teisman.